لبهای ترک خورده ی من
دگر ردپای هیچ خنده ای نیست
انگار
متروکه کویری است
بی آب و علف
ای رهگذر
که نقشت چون سرابی پیداست
با خود آیا
خنده ای را سوی من می آری؟
تاریخ: دو شنبه 13 شهريور 1391برچسب:شعر,اشعار,وطنم,کشور جنگ زده,لبهای ترک خورده من,افغانستان,مادر,اشعار زیبا,شعر جذاب,شعر قشنگ,
ارسال توسط سیدمحمدحسینی
آخرین مطالب